Þú beist laust í höku mína
tennurnar blautar í gegn
sykurmolar dýft í kaffi
dýft í regn
Og við hlógum eins og rigning
og við hlógum eins og rigning
Þeir bitu laust í ökkla okkar
dvergvaxnir fuglar í lostahug
dúnsængurtittlingar, maríuerlur
bitu í ökkla, við hófumst á flug
Og við hlógum eins og rigning
og við hlógum eins og rigning
Þú hélst fast um ristilinn
við emjuðum af gleði
sólargeislar drápu á gluggann
það var kominn morgunn
það var kominn morgunn
Og við hlógum eins og rigning
og við hlógum eins og rigning
og við hlógum eins og rigning
og við hlógum eins og rigning
|