Marco Borsato
"Zomaar Een Mens"

met een wazige blik,
kijkt hij door het prikkeldraad,
ongeveer zo oud als ik,
als hij op de foto gaat,

gemarteld...
vernederd...

Een plaatje, een oorlog van levende beelden,
die na een paar jaar weer vergeelden,
een foto, van mensen met tranen op wangen,
heel even door lenzen gevangen,
zomaar een mens
zomaar een mens
zomaar een...

met een angstig gezicht,
in een grijze lege straat,
allebei haar ogen dicht,
dichtgeknepen voor de haat,

zo jong nog.... oehhhhhhh
zo oud al....

De plaatjes, een oorlog van levende beelden,
die na een paar jaar weer vergeelden,
de foto's, van blikken vol hoop en verlangen,
heel even door lenzen gevangen,
zomaar een mens 3x

De plaatjes, een tijdperk gevangen voor even,
ze komen nog altijd tot leven,
De plaatjes, van mannen met tanks en geweren,
teveel om nog echt te choqueren,
zomaar een mens 3x

zomaar een.... zomaar een mens....