Marco Borsato
"Domenica"

Zacht als een bries
Die ritselt door de bomen
Vormen mijn lippen jou naam
En denk ik aan jou

Iedere nacht
zie ik je in m’n dromen
En fluister dan dicht bij jou mond
hoeveel ik van je hou

Oh ja ik weet wel dat jij niet vrij bent
Maar ik zal wachten tot jij van mij bent

Domenica

Ooit op een dag
Dan zul je naar me luisteren
En dan zul je begrijpen dat wij
Zijn geschapen voor elkaar

Tot op die dag
Zal ik alleen maar fluisteren
Ik wacht op een teken van jou
Een blik of een gebaar

Oh ja ik weet wel
Dat jij niet vrij bent
Maar ik heb geduld
En ik zal wachten totdat
Jij van mij bent

Ik droom van ons hier
In het duister
Ik zie je gezicht
En in m’n hoofd
klinkt ons gefluister

Domenica
Domenica

Oh ja ik weet wel
Dat jij niet vrij bent
Maar ik heb geduld
En ik zal wachten totdat
Jij van mij bent

Ik wacht op jouw
Al duurt het eeuwen
Ik fluister je naam
Maar eens komt de dag
Dat ik hem zal schreeuwen

Domenica
Domenica